Başarı mı mutluluk verir, mutluluk mu başarı getirir? Sizce hangisidir?

Tavuk yumurta ilişkisine benzetebilirsiniz.

Peki sizce başarı mı mutluluk verir, mutluluk mu başarı getirir?

Çok fazla mutsuzluk içeren veri akışı ile karşı karşıyayız. Bunun için haberleri izlemek bile yeterli olabiliyor. Bu kadar negatif veri akışı bir süre sonra pozitif şeyleri görmemizi tamamen engellemektedir. Bu engelleme bir tür negatif lense dönüşüyor. Dış dünya iç dünyamızı ele geçiriyor. Oysa mutluluğun %10’u dış dünyayla, %90’ı ise içimizle yani beynimizin algılama biçimi ile ilgilidir. Bir başka büyük problem ise tüm mutluluk yatırımlarımız geleceğe doğru odaklanmış durumda, yani sadece hedefe varırsak mutlu olacağımızı düşünmekteyiz.

Gelecek başarılara odaklanmış mutluluğu bırakmalıyız. Terfi etmek, araba almak, işsizseniz iş bulmak sadece bir süre mutlu eder. Şu an kullandığınız teknoloji harikası cep telefonunuzu ilk aldığınız günü hatırlayın ve şimdi o telefonu elinize alın. O mutluluktan eser olmadığını fark edeceksiniz. Demek ki hedefli mutluluk geçici ve anlık yükselip sonrasında bir yoksunluk hissi oluşturuyor.

O yüzden daha başarılı olduğumuzda daha mutlu olacağımızı düşünmeyi bırakmamız gerekiyor. Çünkü bu şekilde, benzinsiz gitmeye çalışan araba gibiyiz. Oysa gitmek için benzine ihtiyaç var ve insanın benzini motivasyon değil mutluluk. Yani öncelikle zihinsel olarak pozitif olmamız gerekiyor, sonrasında da bu benzinle ilerleyip başarılı oluyoruz.

Bunun iş dünyasındaki karşılığı bütün performans ve ödül sistemlerinin yalan olduğu, hiçbir işe yaramadığı anlamına geliyor. Ortalama ve vasat şirketlere sahip olmamızın asıl nedeni de aslında bu. Asık suratlı yöneticiler ve asık suratlı çalışanlarla başarıya gitmeye çalışıyoruz ve hep arabayı benzinsiz  iterek çalıştırmayı deniyoruz.Demek ki süreci pozitif yapmaya odaklanmalıyız. Y kuşağına yönelik büyük şirketlerin yaptıkları ve Pozitif Yönetim olarak adlandırdıkları şey de bu aslında. Sonucu değil, süreci iyileştirmeye çalışmak işin yeni sırrı.

Mutlu olmak için bugüne kadar sistem tarafından lens takılarak bozulan, hasara uğratılan düşünce biçimimizi değiştirmemiz gerektiğini söylüyor Shawn Achor. Bunun için de 21 günlük bir program deneyi öneriyor. 21 gün beyindeki nöronların etkilenme ve alışkanlık kazanma süresinden geldiğini ve alışkanlıkları değiştirdiğini söylüyor.

İsterseniz sizde 21 günlük süreli bir deney uygulayıp sonuçlarını kendiniz keşfedebilirsiniz.